ShitPostTendency

  Fugo Pannacotta x Dying! Fem! Reader - Przestań! - ostatni żeński krzyk rozniósł się po pustym pomieszczeniu, a wściekły Fugo nawet nie zorientował się kiedy (Imię) przestała go uspokajać. Nagle stanął, gdy zorientował się, że trzymał w swoich dłoniach dość spory, ale smukły wazon ozdobiony kwiatkami. Oddychał głęboko, gdy próbował uspokoić swój chaotyczny oddech, właśnie wtedy zauważył krew na wazie, która była rozpryskana tworząc przy tym nowy wzór. Zmarszczył brwi jeszcze zdezorientowany, gdy zmęczony krzykami i wymachiwaniem dłońmi odłożył wazon w należytym miejscu, czyli na komodzie obok. Gdy dosłownie się uspokoił od razu przypomniał sobie, że była z nim jego narzeczona. Właśnie wtedy rozglądał się dookoła, dopóki nie przykuło jego uwagi ciało leżące kilka stóp od niego. TO BYŁA (IMIĘ)! Jej całe czoło było pokryte krwią, a jej oczy pozostały zamknięte, chyba straciła przytomność od uderzenia. Długo tu leżała? Kto jej to zrobił, był dosłownie... Wtedy to do niego dotarło, uderzy

  Postać Rohan Kishibe x imagine character! Reader (1\2) Stałaś na przeciw niedokończonego obrazu, który miał pokazywać ogromny dom do którego miałaś wejść w następnej scenie. Jednak to dziwne... Nie miało okien, drzwi... Nie przypominasz sobie, by jakiekolwiek tworzony świat stanął w miejscu na tyle czasu, byś mogła się nad tym zastanowić. Nie wiedziałaś co teraz powinnaś ze sobą zrobić, więc po prostu podskakiwałaś na narysowanym chodniku, który mógł poszczycić się niesamowitymi detalami oraz realizmem. Nadal podskakiwałaś czekając na z góry zaplanowany kolejny twój krok. Na razie miałaś wolną wolę, więc korzystałaś z tego, przerzuciłaś się na wcześniejszy kadr. To było niesamowite... Nigdy nie miałaś jakoś okazji bardziej się przyjrzeć wyimaginowanemu światu, który stworzył twój właściciel. Właściwie on wymyślił także Ciebie, jako bohaterkę swojej mangi. Sama nie jesteś do końca pewna, jaki jest tytuł powieści w której uczestniczysz, ale w skrócie... Jest świetna i cieszysz się, że

 ,, Nikt ważny, kochanie "                           Każdy czasem za czymś tęskni, prawda? To nie jest złe czy okropne uczucie. Chwile nostalgii łapie każdego z nas, a chwila jakiegoś zamyślenia jest normalną rzeczą. To nie boli, bo zazwyczaj wspominamy te fajne wydarzenia, które kiedyś miały miejsce. Jednak czasami za tymi fantastycznymi wspomnieniami, kryją się te gorsze. To tak jakby się rozgrzebuje... Szczerze myślałam, że jak wyjadę daleko, zmienię numer telefonu, to wszystko zniknie. Przecież najłatwiej byłoby nic nie pamiętać, nie czułabym jakiegoś żalu. Teraz może czuję złość oraz ciągłe uczucia bólu za czymś, co przeminęło. Każdy mówi: "Tęsknota jest czymś pięknym, bo to znaczy, że miałam kogo pokochać", jednak nie łatwiej było po prostu tego uniknąć? Gdyby nie (imię syna) to może faktycznie bardziej bym była za tym, by wszystko, co się wydarzyło nie miało znaczenia.  Przewróciłam się na drugi bok kanapy, gdy po prostu otwarłam oczy widząc niedaleko siebie baw

  Wesele cz. 1\2 Można by było się tego spodziewać, jednak każdy był pewny, że sam Ceasar odmówi, mówiąc, jaki to głupi pomysł. Zaskoczył ich jednak fakt ( Lisa Lisa oraz Suzi Q ), że przystał na ten pomysł. Brązowowłosa mogła jedynie patrzeć z daleka, będąc w swojej galowej, dopasowanej sukni. Była zaskoczona tym planem, ale czekała cierpliwie, gdy obserwowała każdego z otoczenia. Joseph ubrał się specjalnie w różową sukienkę, by móc wtopić się w tłum. Jego mocny makijaż nieco zmienił jego twarz. Przynajmniej chociaż trochę, jednak dobrze zbudowane ciało zdradzało nieco jego płeć. Musiał choć trochę spróbować zmylić wroga, bo Josepha zapamiętał bardzo dobrze, a widząc to, może zaatakować w inny, ostrożniejszy sposób. Jednak powinni szybko go złapać bez ofiar. Niższa blondynka obok mistrzyni patrzyła zaskoczona w swojej nieco krótszej bufiastej sukience. Nie mogła uwierzyć, to co widzi. - Caesar ~ Pamiętaj, że jestem damą... Lepiej trzymaj mnie za rękę — zwrócił uwagę, gdy mówił nieco

  °Chwilowy stan ° Chłopak spojrzał swoimi niebieskimi tęczówkami w błękitne niebo, gdy trzymał żółty balon w swojej prawej ręce. Spoglądał się tak, nie myśląc o niczym specjalnym. Po prostu poczuł dziwaczną potrzebę obserwowania puchatych, białych chmur, które płynęły po niesamowicie jasnym niebie, rozciągając się ponad horyzont. Na obecną chwilę był wyłączony, choć Joseph jest znany ze swojej energicznej i figlarnej natury. Nie wyglądała na osobę, którą kiedykolwiek zamyślałby się od tak. To nie było do niego podobne, ale Suzi Q nie zamierzała mu przerwać. Sama była zaintrygowała jego zachowaniem i zaciekawiona spojrzała się w ten sam punkt co brązowłosy. Jednak nie widziała tam nic, co mogłoby się wydawać interesujące, więc tym bardziej dla mężczyzny obok. Jego szal w paski poruszył się pod wpływem lekkiego wiatru, jak jego stercząca grzywka. To było naprawdę dziwne, na początku ich randki w pełni poświęcał jej uwagę. Żartował, a wraz ze swoją ponadprzeciętną energią skakał od stois

  ° POGRZEB°           Przygnębiająca aura nie mogła opuścić nikogo, kto obecnie spoglądał na nagrobek osoby, która była dla nich niesamowicie bliska. Była życiowym utrapieniem, fakt. Mimo wszystko Erina ceniła swojego wnuka i jakby nie patrzeć był bardzo pozytywnym, jak i jednoczenie męczącym człowiekiem. Kochała go pomimo jego bardzo lekkomyślnej natury. Nie mogła jednak uwierzyć, że nigdy już go nie zobaczy i nie usłyszy, jego beznadziejnych wymówek czy żartów. Na dodatek dobijała ją myśl, że właśnie umarł w bardzo podobny sposób co jej mąż, a jego dziadek Jonathan Joestar. To wszystko przez tę cholerną maskę! Pochyliła bardziej swoją głowę, gdy modliła się o spokój duszy Josepha. Czy nie powinno być odwrotnie? To wnuczek powinien chować swoją babcię, a nie inaczej, racja? Lisa Lisa, a dokładniej Elizabeth Joestar stała kilka stóp od swojej teściowej, gdy przyglądała się na grób jej własnego syna. Cierpiała w środku, jednak nie chciała już pokazywać tego łzami, powinna być silna. Po