ShitPostTendency

"Jak pokonać Satana?" Rozdział 2 z ? Twoje wejście sprawiło, że przywódca się odwrócił i wystraszony pokazywał Ci specjalnym znakiem, że powinnaś atakować, a Ty wyjęłaś pistolet. Wiedziałaś i nie wątpiłaś w swoje preferencje, ale przeczuwałaś, że zwykła mała broń nie wystarczy, by uszkodzić tak potężnego człowieka. Silna postać ponownie zaczęła strzelać, ale o dziwo nie dotarły do Ciebie, ani do innych żyjących w pomieszczeniu. Jednak teraz zauważyłaś, ze źle przeczytałaś znak. Byłaś cholernie rozkojarzona tą listą. - [imię]! Wezwij posiłki! - Rozkazał Stroheim gwałtownie i trochę przestraszony co Cię trochę to zaskoczyło, kiwnęłaś głową, biegnąc prędko do czerwonego guzika, który był kilka stóp od Ciebie. Miałaś blisko rękę, gdy dziwny laser wbił się w czerwony przycisk, który od postrzału, zepsuł się. - To już przesada, nie sądzisz?  Prawie byś trafił w tą uroczą damę w mundurze! - stwierdził nieznany Ci mężczyzna, gdy już dawno przestał używać dziwnej, pomarańczowej tarczy

  " Lista " Rozdział 1 z ? Od zawsze służba w wojsku była Ci bliska, jako córka żołnierza musiałaś odznaczać się odwagą, honorem oraz niesamowitą sprawnością fizyczną. Od zawsze miałaś takie cechy, bo twój ojciec pielęgnował je w Tobie od małego. Kiedy dzieci w twoim wieku bawiły się razem w berka czy inne zabawy, ty musiałaś robić pompki, przysiady i inne wyczerpujące ćwiczenia. Później, gdy byłaś nieco starsza, bardzo wyróżniałaś się wśród swoich rówieśniczek. Miałaś widoczne mięśnie brzucha, twoje palce były mniej gładkie niż ich, a twoja fryzura to totalna porażka modowa. Miałaś krótkie i nierówne (sam twój ojciec je ścinał, tępimy nożyczkami, gdy twoja matka zirytowana patrzyła na swoje męża, oszpecającą ich jedyną córkę), a kilka dłuższych pasm spadało na twoje czoło. Dla matki było to nie do przyjęcia, jednak nie miała nic do gadania. On od razu wpadał w szał, gdy twoja rodzicielka wspominała o tym, że jesteś dziewczyną i powinnaś się tak zachowywać i wyglądać, choć tr

  Fugo Pannacotta x Dying! Fem! Reader - Przestań! - ostatni żeński krzyk rozniósł się po pustym pomieszczeniu, a wściekły Fugo nawet nie zorientował się kiedy (Imię) przestała go uspokajać. Nagle stanął, gdy zorientował się, że trzymał w swoich dłoniach dość spory, ale smukły wazon ozdobiony kwiatkami. Oddychał głęboko, gdy próbował uspokoić swój chaotyczny oddech, właśnie wtedy zauważył krew na wazie, która była rozpryskana tworząc przy tym nowy wzór. Zmarszczył brwi jeszcze zdezorientowany, gdy zmęczony krzykami i wymachiwaniem dłońmi odłożył wazon w należytym miejscu, czyli na komodzie obok. Gdy dosłownie się uspokoił od razu przypomniał sobie, że była z nim jego narzeczona. Właśnie wtedy rozglądał się dookoła, dopóki nie przykuło jego uwagi ciało leżące kilka stóp od niego. TO BYŁA (IMIĘ)! Jej całe czoło było pokryte krwią, a jej oczy pozostały zamknięte, chyba straciła przytomność od uderzenia. Długo tu leżała? Kto jej to zrobił, był dosłownie... Wtedy to do niego dotarło, uderzy

  Postać Rohan Kishibe x imagine character! Reader (1\2) Stałaś na przeciw niedokończonego obrazu, który miał pokazywać ogromny dom do którego miałaś wejść w następnej scenie. Jednak to dziwne... Nie miało okien, drzwi... Nie przypominasz sobie, by jakiekolwiek tworzony świat stanął w miejscu na tyle czasu, byś mogła się nad tym zastanowić. Nie wiedziałaś co teraz powinnaś ze sobą zrobić, więc po prostu podskakiwałaś na narysowanym chodniku, który mógł poszczycić się niesamowitymi detalami oraz realizmem. Nadal podskakiwałaś czekając na z góry zaplanowany kolejny twój krok. Na razie miałaś wolną wolę, więc korzystałaś z tego, przerzuciłaś się na wcześniejszy kadr. To było niesamowite... Nigdy nie miałaś jakoś okazji bardziej się przyjrzeć wyimaginowanemu światu, który stworzył twój właściciel. Właściwie on wymyślił także Ciebie, jako bohaterkę swojej mangi. Sama nie jesteś do końca pewna, jaki jest tytuł powieści w której uczestniczysz, ale w skrócie... Jest świetna i cieszysz się, że

 ,, Nikt ważny, kochanie "                           Każdy czasem za czymś tęskni, prawda? To nie jest złe czy okropne uczucie. Chwile nostalgii łapie każdego z nas, a chwila jakiegoś zamyślenia jest normalną rzeczą. To nie boli, bo zazwyczaj wspominamy te fajne wydarzenia, które kiedyś miały miejsce. Jednak czasami za tymi fantastycznymi wspomnieniami, kryją się te gorsze. To tak jakby się rozgrzebuje... Szczerze myślałam, że jak wyjadę daleko, zmienię numer telefonu, to wszystko zniknie. Przecież najłatwiej byłoby nic nie pamiętać, nie czułabym jakiegoś żalu. Teraz może czuję złość oraz ciągłe uczucia bólu za czymś, co przeminęło. Każdy mówi: "Tęsknota jest czymś pięknym, bo to znaczy, że miałam kogo pokochać", jednak nie łatwiej było po prostu tego uniknąć? Gdyby nie (imię syna) to może faktycznie bardziej bym była za tym, by wszystko, co się wydarzyło nie miało znaczenia.  Przewróciłam się na drugi bok kanapy, gdy po prostu otwarłam oczy widząc niedaleko siebie baw

  Wesele cz. 1\2 Można by było się tego spodziewać, jednak każdy był pewny, że sam Ceasar odmówi, mówiąc, jaki to głupi pomysł. Zaskoczył ich jednak fakt ( Lisa Lisa oraz Suzi Q ), że przystał na ten pomysł. Brązowowłosa mogła jedynie patrzeć z daleka, będąc w swojej galowej, dopasowanej sukni. Była zaskoczona tym planem, ale czekała cierpliwie, gdy obserwowała każdego z otoczenia. Joseph ubrał się specjalnie w różową sukienkę, by móc wtopić się w tłum. Jego mocny makijaż nieco zmienił jego twarz. Przynajmniej chociaż trochę, jednak dobrze zbudowane ciało zdradzało nieco jego płeć. Musiał choć trochę spróbować zmylić wroga, bo Josepha zapamiętał bardzo dobrze, a widząc to, może zaatakować w inny, ostrożniejszy sposób. Jednak powinni szybko go złapać bez ofiar. Niższa blondynka obok mistrzyni patrzyła zaskoczona w swojej nieco krótszej bufiastej sukience. Nie mogła uwierzyć, to co widzi. - Caesar ~ Pamiętaj, że jestem damą... Lepiej trzymaj mnie za rękę — zwrócił uwagę, gdy mówił nieco